Voetverwarming

Gemiddelde leestijd voor dit bericht is 97 seconden

Karel had er de afgelopen weken al reikhalzend naar uitgekeken: de VSK-beurs. Hij kon er natuurlijk ook niet omheen. Zijn mailbox stroomde de laatste maand vol met nieuwsbrieven over de beurs, elke vakgerelateerde website had het er over, de vaktijdschriften buitelden over elkaar heen met specials en menig vakmedium vlogde, twitterde en facebookte over het event. Kortom, Karel was er flink voor opgewarmd. Vandaar dat hij dinsdagochtend om 09.30 uur al voor de deur van de jaarbeurs stond te wachten. Kon hij als eerste naar binnen om al die noviteiten en nieuwe ontwikkelingen te zien die zijn branche zo geweldig maken. En natuurlijk, wat ideetjes van de fabrikanten oppikken en volgens zijn eigen principes verbeteren. Hij werd de hele dag op zijn wenken bediend en zag de nieuwste snufjes op het gebied van sanitair tot aan de laatste technieken van supersnel opwarmende wandverwarming. De dag was voorbij gevlogen, al vond hij dat het borreluurtje wel wat langer had gemogen.
De volgende dag was echter de wekker gewoon weer af gegaan en moest hij zijn dagelijkse werkzaamheden oppikken. De klant waar hij zich als eerste meldde was een wat oudere dame met een specifieke klacht. Ze had namelijk zo’n last van koude voeten. Nu kon Karel dus direct zijn opgedane kennis in de praktijk brengen. Hij had op de beurs fantastische vloerverwarmingssystemen gezien, zelfs systemen die je gewoon onder een carpetje kon leggen. Maar Karel zag natuurlijk ook direct de nodige beren op de weg. Elektrische verwarmingssystemen en oude vrouwtjes, da’s geen goed idee. Ze zal haar breinaalden maar laten vallen, die vervolgens door systeem heen zouden prikken. Dan staat dat arme wijfie nog onder stroom ook. Nee, Karel had zo zijn eigen ideeën om de kouden voeten van het besje tot het verleden te laten behoren. Een combinatie van wandverwarming, flexibele slang en een comfortabele voetensteun.

Zo zie je maar weer dat een bezoekje aan de VSK helemaal geen kwaad kan.