Afknijpen

Karel had het er de laatste weken van 2018 flink van genomen. Na zijn laatste klus was hij linea recta naar huis gereden, waarna hij geen seconde meer aan welke klant dan ook had gedacht. Twee weken lang was het vooral (te) veel drinken en (te) veel eten geweest, en wel zodanig dat mevrouw Karel hem afgelopen zondag te kennen had gegeven wat riemgaatjes te gaan minderen. “Je hebt meer dan gelijk”, gaf Karel schoorvoetend toe, nadat hij staande op de weegschaal met eigen ogen en ingehouden adem constateerde dat deze wel erg ver uitsloeg. Ook Karel begreep dat het zo niet langer kon. Het dieetmonster moest nodig uit de kast komen.
Maar als Karel ergens een hekel aan heeft, is het wel op een stengel bleekselderij kauwen in plaats van op een lekkere boterham met kaas. Gelukkig wist hij op internet één of ander afslanktheetje te scoren bij zo’n reformwinkel en kon hij de volgende dag al beginnen met een theekuur die ervoor zou zorgen dat al zijn overtollige vet als vanzelf zijn corpulente lichaam zou verlaten. Karel nam dan ook bijzonder goed gemutst een volle thermofles van het goedje mee naar zijn eerste klus van het nieuwe jaar. Eenmaal gearriveerd dronk hij direct drie koppen thee om vervolgens vrolijk aan de slag te gaan.
Het was een klusje waarvoor hij zijn fijne perstang weer eens kon gebruiken. Karel was dus helemaal in zijn nopjes… totdat het bij hem van binnen behoorlijk te keer begon te gaan. En juist op het moment dat hij de geperste leiding aan wilde sluiten op de radiator, kreeg het kloppen op zijn achterdeur een wel erg acute dimensie. Hij kneep zijn billen nog een laatste keer tegen elkaar en perste zo snel hij kon het leidingwerk dicht.
De radiator was nu prima aangesloten, zag Karel tot zijn opluchting, er zou geen druppel water uitspuiten. Hij liet zijn gereedschap snel vallen en rende zo hard hij kon naar het kleine kamertje. Voor Karel zelf was er duidelijk geen afknijpen meer aan!