Condensemmer

De afgelopen twee weken had Karel van zijn vrouw een verplicht kerstreces opgelegd gekregen. Ze vond het de hoogste tijd dat hij gewoon weer eens een beetje zou bijtanken thuis. Na de zomer was het één en al rennen geweest, dus mevrouw Karel had zijn agenda volledig leeggemaakt en Karel een goed boek cadeau gedaan met Kerst.

De vakantie had Karel luierend en lezend op de bank doorgebracht. Hij was dan ook volledig ontspannen toen hij deze week weer aan het werk ging; mogelijk zelfs een beetje te ontspannen. Was zijn werktempo voor de kerst nog van het niveau Speedy Gonzalez, na zijn vakantie was dit afgezakt naar een lamlendig Spaans niveau. Zo vertelde hij maandagmiddag 15.30 uur mevrouw Karel doodleuk dat hij de klus waar hij die dag aan begonnen was de volgende dag wel even zou afmaken; een klus waarvan hij er normaal gesproken twee op één dag doet!

De dag erop was zijn werkethos nog geen steek veranderd. Karel vond het allemaal wel prima. Mevrouw Karel daarentegen had hem om 11 uur toch maar eens geïrriteerd gevraagd waarom hij nog niet bij zijn volgende klant was. Stoïcijns had Karel geantwoord dat hij simpelweg nog niet klaar was met zijn eerste klus.

De wind die hij vervolgens van voren kreeg maakte Karel eindelijk duidelijk dat hij zo niet langer door kon gaan. Hij moest weliswaar nog de condensafvoer aansluiten, maar met de hete adem van zijn vrouw in zijn nek, besloot hij dan maar met een emmer en wat koperdraad zijn lopende klus binnen no-time af te maken. Tot grote opluchting van zijn vrouw had Karel zijn snelheid en kwaliteit weer als vanouds te pakken.