Circulairleidingwerk
Karel steekt van al het nieuws meestal maar de helft op. Zo was het hem laatst opgevallen dat er veel te doen was over stikstof en één of ander norm die een beetje Duits klonk. Hij begrijpt in ieder geval dat dit allemaal heel erg is. De bouwsector zou miljoenen gaan verliezen en de boeren zouden ervoor zorgen dat er deze Kerst geen eten op tafel zou staan… of iets van die strekking. Ondertussen lobbyen verschillende milieuorganisaties voor meer ‘cradle to cradle’ (iets met de kribbe uit het kerstverhaal, dacht Karel) en circulariteit in de bouw.
Met normen en wiegjes kan Karel niet zoveel in zijn werk. Maar dat circulaire verhaal begrijpt hij wel. Tenslotte fungeren alle cv-systemen in feite als een cirkel. Misschien, zo dacht Karel, is het de bedoeling dat mijn vakbroeders en ik nog een stapje verder gaan. En dat leek hem geen enkel probleem. Hij ging direct aan de slag met een nieuw circulair radiatorsysteem. Wel lachen dat hij zo ook nog eens flink op de kosten voor materiaal kon besparen. Een win-win-situatie dus. De vooruitgang levert Karel zowaar een leuk extra centje op.
Bron: Sven Son

Je kan geen website of krant openslaan zonder dat je iets leest over gevaarlijke loden leidingen, die opeens overal in het land opduiken.
Karel had weer eens een klus bij een klant die dingen graag op zijn eigen manier wilde hebben. Opdrachtgeefster was een vrouw met een neurotische schoonmaakdwang. Of Karel het expansievat zodanig kon vervangen dat mevrouw de vloer nog netjes zou kunnen schoonmaken. De vorige installateur had dat ding zo laag gemonteerd en vastgemaakt in de muur, dat ze er nog nauwelijks met de stofzuiger onderdoor kon. Karel had inmiddels ervaring met de soms absurdistische wensen van zijn klanten en zag ook geen enkele reden om de dame in kwestie tegen te spreken. Hij hield het bij een: "Uiteraard mevrouwtje, geen probleem, maar het zal wel wat duurder uitvallen omdat ik wat flexibelleidingwerk moet gebruiken." De schoonmaakneuroot vond het geen probleem, zolang ze maar lekker kon dweilen onder dat vieze vat.
Het komt nog wel eens voor dat Karel wat commentaar krijgt op het werk dat hij aflevert. Klanten vragen om een douche-wc en Karel monteert doodleuk een douche boven de wc. Wandverwarming? Karel moffelt rustig een radiator achter de muur weg. Rookgasafvoer? Dat lukt Karel prima met een condensafvoerslang. Kortom, Karel laat her en der wel eens wat steekjes vallen of neemt het niet zou nauw met wat er gevraagd wordt.




Er zijn van die uitvindingen op installatievlak waar Karel het zijne van vindt. Zo snapt hij al die domotica toepassingen niet. Die moeten overal in huis ‘kunnen praten’ met elk stukje installatietechniek. Ook vraagt hij zich af waarom je een pelletkachel nodig hebt als er van die gezellige openhaarden zijn. Bovendien twijfelt hij openlijk over al die regendouchesystemen, waar je als installateur eerst een kneiter van een drukverhoger tussen moet zetten wil er een normaal straaltje water uitkomen.

Er zijn maar weinig mensen zo flexibel als Karel. Een uurtje overwerken? Geen probleem (dat kan er nog wel bij op de factuur). Een klus aannemen om er vervolgens achter te komen dat er al een andere klus staat voor dezelfde dag. Dan doet Karel gewoon beide klussen voor de helft. Geen geschikt materiaal meegenomen? Hij gebruikt wat nog voorhanden is.
In zijn vrije tijd is Karel een fervent wandelaar. Hij vind het heerlijk om een lekker blokje om te gaan. Maar eenmaal aan het werk ligt dat volstrekt anders. Hij beweegt dan het liefst zo min mogelijk. Aan teruglopen naar zijn bus voor vergeten materialen heeft hij een broertje dood. Zijn motto: “Een wandeling in vrije tijd geeft altijd veel jolijt, maar op het werk een blokje om is feitelijk oliedom”. Kortom, Karel houdt werk en privé strikt gescheiden.
Karel was weer eens teruggeroepen naar de supermarkt waar hij