Normaal gesproken gaat Karel voor absolute winstmaximalisatie. Maar zijn klant van deze week spande de kroon: "Ik wil dat je deze drie ketels installeert; ze werken nog prima." Karel keek naar de stapel verouderde ketels die de klant voor een prikkie op de kop had getikt.

"Nou ja," dacht hij, "als jij het zegt..." Hij sleurde de drie antieke beestjes naar de kelder en begon enigszins verveeld aan de installatie. Maar eenmaal bij de rookgasafvoer aangekomen, kreeg hij plots een lumineus idee. Drie aparte afvoeren? Veel te veel werk. Bovendien, met deze museumstukken was de kans groot dat ze binnen een jaar weer de geest zouden geven. Met behulp van een paar stevige flexibele buizen en een flinke dosis duct tape fabriceerde Karel één gezamenlijke rookgasafvoer in elkaar. Drie ketels, één gat. Efficiëntie ten top! "Zolang ze niet allemaal tegelijk aanslaan, komt het wel goed," mompelde hij tegen zichzelf.

Tevreden keek Karel naar zijn meesterwerk. De klant had zijn zin met zijn goedkope ketels en de rook vond zijn weg naar buiten (hopelijk). Karel kon weer door naar de volgende klus. Zo zie je maar weer: Karel is niet voor één gat te vangen.