De klant met twee rechterhanden
Hij kon niet langer wachten. In de kelder stond een prachtige nieuwe cv-ketel, maar zijn vaste installateur Karel wilde pas over een paar weken langskomen om dat apparaat op te hangen. “Dan doe ik het toch lekker zelf”, dacht de klant. “Ik ga niet wachten tot Karel is terug is van vakantie. Met mijn twee rechterhanden is de klus zo geklaard. Zoo, even een vulkraan in de aanvoer, de inlaatcombinatie in de warmwaterleiding en ja er is wel een ingebouwde overstort, maar joh je weet maar nooit; ik zet er voor de zekerheid nog eentje in de retour.” Na afloop stond hij trots te kijken naar het resultaat. Hij knalde een flesje bier open en riep zijn vrouw en zoon erbij. “Jongens , pappa heeft het licht gezien. Er is een gigantisch gebrek aan goede installateurs. Ze staan te popelen in die branche om mannen zoals ik. Kerels met een natuurlijke aanleg voor techniek. Wat Karel kan, kan ik ook. Ik ga van baan veranderen.”
Met dank aan Nijmaninstallatie voor de foto.
“Sporen van een moord wissen”
De eigenaar van de Wilkemaheerd in het Groningse Startenhuizen zal deze dagen met gemengde gevoelens terugkijken naar de herbouw van zijn boerderij. Door een verkeerd aangelegde riolering kan de woning niet worden betrokken. De familie Wechgelaer voerde meer dan een jaar strijd met de NAM over de boerderij uit 1821 die door aardebevingen beschadigd is geraakt. De NAM stelde de familie Wechgelaer in 2016 voor de keuze: de Wilkemaheerd verkopen aan de NAM of slopen en op dezelfde plek een nieuwe boerderij neerzetten. Wechgelaer koos voor het laatste. Nu ligt er onder de Wilkemaheerd een dubbelgewapende betonnen plaat om de schokken van aardbevingen op te vangen.
Forse herstelkosten
Maar door die plaat “kunnen we er niet meer bij”, vertelt de eigenaar in het Dagblad van het Noorden. De herstelkosten zijn fors. Zowel de installateur als aannemer hebben inmiddels een advocaat ingeschakeld om te onderzoeken wie de riolering verkeerd heeft aangelegd. Saskia Vaatstra, directeur van Vaatstra Installatietechniek heeft al aan het Dagblad van het Noorden laten weten dat “Vaatstra de riolering niet heeft aangelegd”. Zij wil dat eerst wordt onderzocht bij wie de fout ligt, voordat herstelwerk wordt uitgevoerd. “De aannemer zegt de kosten wel voor zijn rekening te willen nemen, om daarna te onderzoeken bij wie de fout lag.’’ Vaatstra piekert er niet over: “Dat is alsof je eerst alle sporen van de moord gaat uitwissen, om diezelfde moord daarna te gaan onderzoeken.’’
Laatste klus voor het weekend
“Nee joh, je hoeft ‘m echt niet vast te houden. Stevig genoeg zo.” Maar zijn maatje wist wel beter en liet niet los. Laatste klusje van de vrijdag, dacht hij. Straks is het weekend en dan wil ik wel lekker op tijd thuis zijn. Ik heb bovendien geen zin om straks alle werkspullen in mijn eentje naar de auto te brengen. Omdat meneer met een verstuikte enkel of erger zit. Bovendien, veiligheid op het werk gaat boven alles, zeg ik altijd maar.
Prettig weekend!
PVC-banaan
U kent dat vast wel, je bent ergens net lekker bezig en merkt dat je iets in de bus hebt laten liggen. Of, erger, je bent een specifiek onderdeel vergeten mee te nemen. Als u Karel al een tijdje volgt, is dat toch wel één van zijn meest voorkomende ergernissen. Vooral aan het teruglopen naar zijn bus heeft Karel een gruwelijke hekel: zijn welbekende AARGH-momentje. Maar u weet dan ook dat hij altijd wel een mooie oplossing weet te bedenken, ook zonder zijn oude lijf in beweging te zetten richting zijn bus.
Ook deze week was het weer raak. Karel was ingeroepen om een cv-installatie in een behoorlijk technische ruimte aan te leggen; compleet met buffervat en overstort. Normaal gesproken een eenvoudig klusje, en dat was het natuurlijk ook voor Karel. De overstort kon hij mooi laten uitkomen in een al aanwezig putje. Hoefde hij verder ook niet moeilijk te gaan doen over een nieuw aan te leggen afvoerleiding.
Maar AARGH, de slimmerik had onvoldoende pvc-bochten meegenomen en dat putje zat natuurlijk weer eens niet loodrecht tegenover de overstort.
Zuchtend pakte Karel een banaan uit zijn broodtrommel, eerst maar eens wat energie opdoen voordat hij zijn bijna bejaarde botten richting zijn bus zou bewegen. Diezelfde banaan, eentje die misschien net even te lang op de fruitschaal had gelegen, bracht hem op het juiste moment op een lumineus idee. Met zijn karweiflesje kon hij best heel voorzichtig de buis net zo lang verwarmen totdat deze goed te buigen zou zijn. Dat de buis daarvan wat zou verkleuren…, ach met een beetje verkleuring smaakte de banaan ook prima.
Ook een Kareltje langs zien komen? Stuur hem toe: redactie@merlijnplus.nl, @installatienet of via onze facebookpagina
[related_post themes=”text”]
Kastverwarming
Karel kon deze week weer eens fijn ‘old-school’ aan een convectorput werken. Zijn klant wilde van alle radiatoren in zijn huis af en vond vloerverwarming niet handig nu hij net een nieuw tapijt had laten leggen. Dus had hij Karel om een alternatief gevraagd. Natuurlijk had Karel het over wandverwarming kunnen hebben, of desnoods klimaatplafonds, maar Karel dacht terug aan de goeie-ouwe-tijd. De tijd van het gaten zagen in de vloer en het leidingwerk wegstoppen onder de vloer; kortom Karel dacht aan covectorputten. “Hoor je bijna niks meer van” en dat vond hij zonde. Tijd om weer eens een retrotrendje te starten. En dus overtuigde hij zijn klant van deze geweldige, functionele oplossing. Het grootste gedeelte van zijn vloerbedekking zou volledig in tact blijven. Hooguit dat hij wat vlekken zou maken bij het verwijderen van de oude radiatoren (maar dat leek hem niet iets om de klant te vertellen; die vlekken konden daar ook al die tijd al gezeten hebben). Dus Karel kon lekker aan de slag met betonzaag en putroostertjes. Met nostalgie dacht hij terug aan die mooie jaren 80 toen de convectorput het summum was van verwarming in huis. Karel zou er wel even voor zorgen dat zijn klant er warmpjes bij zou zitten, waar hij in zijn huis ook zou zijn. Het valt te betwijfelen of het verwarmen van de schoenenkast van de vrouw des huizes nou nou wel zo zinvol was. Maar goed, die zou over koude voeten in ieder geval niet meer klagen!
[related_post themes=”text”]
Condenseren moet je leren
Nadat Karel vorige week de badkamer en het kleine kamertje van een klant een opfrisser had gegeven, ging hij deze week aan de slag in een supermarktje bij hem in de buurt. De zoon had de zaak van zijn vader overgenomen, een nog ouderwetse SRV-dienst. Hij had echter weinig zin om nog met die roestige wagen te gaan rondrijden en daarom een bedrijfspandje gekocht waar de lokale buurt zelf maar naartoe moest komen. Karel werd ingeschakeld om het koelingsgedeelte piekfijn in orde te maken, wat neerkwam op het installeren van een chiller. Het koelmeubel in de winkel was zo geplaatst en ook de aansluitingen vormden geen enkel probleem voor onze vakman. Karel moest voor de condensingunit nog wel even het dak op, dat er zeer maagdelijk bij bleek te liggen. Geen pijpje of rookgasafvoer stak er door het dakleer heen. Het was mooi bestrooid met grind, waardoor het eerder een Japanse meditatietuin leek (alleen de hark ontbrak). Karel vond dat het plompverloren plaatsen van een condensor wel erg veel afbreuk zou doen aan dit dak, dat er als een biljartlaken bij lag. Er moest een andere oplossing gevonden worden voor dit rare, grote, witte bakbeest met bewegende ventilatoren. Gelukkig was er op de plek waar een oud luik had gezeten nog een uitsparing achter gebleven. En verdomd, daar paste de condensor op de millimeter precies in. Zo kon het dak de oase van rust blijven die het was. Het is nog even afwachten of de nieuwe supermarkteigenaar net zo tevreden is over de koeling in zijn winkel. Naar de condensor heeft hij in ieder geval totaal geen omkijken!
Mocht u nog werk van hem zijn tegengekomen tijdens uw werk of gewoon zomaar? Deel het met ons via: redactie@merlijnplus.nl, @installatienet of via onze facebookpagina
Kort lontje
Een goede vriend belde Karel vorige week radeloos op. Hij was het steen en been geklaag van zijn wederhelft helemaal zat. De vriend (zelf geen technicus) vertelde dat zijn vrouw aan één stuk doorzeurde over de temperatuur in hun slaapkamer. In de zomer is het er altijd te heet en in de winter steevast te koud. Dit ondanks het feit dat Karel vorig jaar nog een prima splitunit voor weinig had geïnstalleerd. Hij smeekte Karel om hulp. Hij kon zich al niet meer heugen wanneer hij voor het laatst een beetje prettig in slaap was gevallen.
Voor vrienden in nood staat Karel altijd direct klaar. Hij wist hoe de vrouw (die het licht niet bepaald heeft uitgevonden) af-en-toe door kan drammen, dus hij hielp hem graag. Samen bekeken ze de binnenunit, waarbij de vriend vertelde dat zijn vrouw standaard de airco aanzette als ze gingen slapen, ook als dit helemaal niet nodig was. Al diverse keren had hij gezegd dat de airco alleen aan hoeft als het te warm is in de slaapkamer. Maar zijn drammerige vrouw, met korte lontje, was daarvan absoluut niet te overtuigen.
Als altijd zag Karel meteen de oplossing. Tegen de tijd dat de temperaturen weer wat omhoog zouden gaan, kwam hij wel een biertje drinken en de airco gelijk goed hangen.
Mocht u nog werk van hem zijn tegengekomen tijdens uw werk of gewoon zomaar? Deel het met ons via: redactie@merlijnplus.nl, @installatienet of via onze facebookpagina
Carnavalskrakers
Ook al woont Karel boven de rivieren, het is toch een fervet carnavalsliefhebber. En zo’n 1,5 maand voor de 11e van de 11e beginnen de eerste carnavalskrakers al in zijn hoofd rond te zingen. Het complete genre van ‘Mien waar is mijn neus’ tot ‘Hele grote bloemkolen’. En uiteraard neemt hij die deuntjes vrolijk mee naar zijn werk. Vorige week nog naar een nieuwbouwklus; best een aardig werkje zo alles bij elkaar: Ventilatie, verwarming, elektra, kortom totaalpakketje.
Maar die polonaise in zijn hoofd zorgde toch voor wat probleempjes bij de zich relatief simpele klusjes. Neem nou het kanaal voor de MV-box, die kwam opeens rechtstreeks voor de vloerverwarmingsverdeler uit. Een gevalletje ‘Er staat een kanaal voor mijn verdeler, ja, ja een kanaal voor mijn verdeler’. Ach het zag er verder keurig uit. Maar onderhoud wordt misschien wat lastig zo. Een zorg voor later, dacht Karel luchtig. En die lasdozen,tja die zaten wat scheef. Meer een gevalletje:’Die lasdoas gét scheef, méh ze kenne waal nog stoan’ (vrij naar de carnavalskraker ‘Carnaval op Latte’ uit Wijnandsrade).
Ach Karel zag er de lol wel van in. De bewoners waren daarentegen wat minder blij. Duidelijk geen liefhebbers van het gezelligste feest van het jaar!
Met dank aan Ron Bosch voor de foto’s.
Mocht u nog werk van hem zijn tegengekomen tijdens uw werk of gewoon zomaar? Deel het met ons via:
redactie@merlijnplus.nl, @installatienet of via onze facebookpagina
Karel vs. het hoek urinoir
Karel is zo goed geworden in het besparen op installatiemateriaal, dat hij ruim geld overhield om zijn vrouw en dochter maar eens mee uit eten te nemen. Een belletje naar zijn favoriete restaurant in Dwingelo voor een reservering stond al op zijn to-do-list, maar de eigenaar van het restaurant (een goede klant van Karel) was hem al voor. De restaurateur vroeg Karel een nieuw hoek-urinoir op te hangen. De zaken van de uitbater gingen echter de laatste tijd wat minder voorspoedig en daarom vroeg hij Karel dit klusje met gesloten beurs te klaren. De goede man kon er een 3-gangen diner voor Karel met zijn gezin tegenover zetten (de drank niet inbegrepen, want hij kende de drinkgewoontes van Karel maar al te goed).
Karel, dol op dealtjes en besparingen, hapte natuurlijk direct toe. De urinoir hing binnen no-time aan de muur. Maar bij het aanbrengen van het automatische spoelsysteem, kwam hij tot de ontdekking dat plaatsing (en werking) daarvan toch wel lastig wordt als je een kniestuk gebruikt i.p.v. een 45 graden bocht. Bovendien kwam hij niet goed uit boven het urinoir. Gelukkig had hij nog wat knietjes bij zich. Kon hij de boel toch weer fraai aan elkaar monteren. Verzoek aan de heren-gebruikers is wel een beetje tegen de muur rechts aan te leunen, omdat anders de sensor het niet doet.
Karel heeft afgelopen zaterdag uiteraard direct zelf zijn prachtwerk meermaals bewonderd; tussen de gangen van zijn gratis diner en zelf betaalde drankjes door!
Met dank aan Eimie Rook voor toezending van de foto
Karels bespaartips deel II
Vorige week bespraken we een bespaartip Karel: bezuinigen op ‘enorm dure dakplaten’. Ook als het gaat om elektra heeft Karel de nodige tips in huis. Neem het elektraklusje dat hij afgelopen week uitvoerde: vervangen van wat elektraleidingen, reviseren van de zekeringenkast; appeltje eitje. Nadat al een flinke duit te hebben besteed had aan pvc en vd-draad, vond hij het wel welletjes met de renovatie van de zekeringenkast. Zo’n zekering is toch al snel twee tientjes, een rolletje YmvK toch al gauw 95 euro. Voor Karel al flink aan het budget. Daar had hij ook flink wat kratjes gerstenat voor kunnen halen, dacht hij. Zo’n zekering heeft toch al een koperen geleiding, dus een beetje extra koper moet dan kunnen. En die installatiekabel kun je toch gewoon zelf samenstellen met een rolletje tape eromheen. Dat is het niet van echt te onderscheiden. Levert Karel ook weer mooi het nodige aan regiewerk op als hij terug moet komen omdat stroom er om de haverklap uitklapt.
Met dank aan Harry Verhoeff voor de toezending van de foto.
Mocht u nog werk van hem zijn tegengekomen tijdens uw werk of gewoon zomaar? Deel het met ons via:
redactie@merlijnplus.nl, @installatienet of via onze facebookpagina