Karel heeft weer een nieuw speeltje: waterontharders. Iedereen wil er tegenwoordig wel ééntje. ‘Zacht water, minder kalk, beter voor je haar én apparatuur’, staat er in de folders. Dat Karel dit iets te letterlijk neemt en er vooral een kweekvijver voor Legionella van maakt, is dan weer zijn originele inbreng.

Bij een klant voor zo’n waterontharder arriveerde Karel laatst met een bus vol willekeurig gereedschap, een halve rol soldeer en een blik vol zelfvertrouwen waar je een stadion mee kunt vullen. “Makkie”, klonk het zelfvoldaan uit zijn mond, terwijl hij een kluwen koper en een paar filters tegen de muur aan prutste. Binnen een uur hing er een installatie die meer weghad van een mislukt kunstproject dan van een functionerend waterfilter. "Mooi ding, toch?", grijnsde hij, terwijl hij de laatste koppeling nog even aandraaide met een waterpomptang waarvan de handvaten inmiddels meer duct tape dan rubber omvatte.

De klant belde een week later enigszins verontrust op. “Karel, het water ruikt vreemd”, klonk het aan de andere kant van de lijn. Onze vakman bromde iets onverstaanbaars, reed erheen en bekeek zijn werk met een serieuze blik. “Dat is het nieuwe filter; laat eerst maar even inwerken”, verklaarde hij plechtig. Toen de klant vervolgens meldde dat ook de buren de geur hadden opgemerkt, knikte Karel tevreden. “Kijk, dat betekent dat-ie goed z’n werk doet. Je wilt natuurlijk geen dode boel hebben in je leidingen. Een beetje doorstroming is belangrijk.”

Helaas lijkt het nu allemaal meer op een kweekvijver voor Legionella dan een waterleiding zonder kalk. Maar ja, het water is wel lekker zacht.

In de wereld van cv-installaties en rookgasafvoeren is er één naam die altijd op ieders lippen ligt: Karel. Onze man in de witte bestelbus, bekend om zijn snelheid en innovatieve benadering van veiligheidsvoorschriften, is dan ook niet zomaar een installateur. Zijn eeuwige motto ‘Ach, het blijft wel hangen’ heeft hem na al die jaren de meer dan terechte status opgeleverd van ‘mister snelkoppelaar’. Iets om trots op te zijn.

Neem nu de installatie op de foto, een van zijn meesterwerken. Waar andere installateurs hun waterpas, meetlint en verstand gebruiken, pakt Karel het vooral praktisch aan. Een beugeltje hier, een stukje ducttape daar, en klaar is Karel! En waarom ook moeilijk doen? De rookgasafvoer hangt prima, ondersteund door een eenzame, dappere beugel, die bij elke trilling zijn laatste krachten verzamelt om de boel aan de muur te houden. "Beugels? Te duur, daar begin ik niet aan", hoor je Karel vaak zeggen. "Die dingen zijn echt overbodig, zolang er nog ducttape bestaat."

Natuurlijk zijn sijpelen er soms wat dampen door spleten en kieren naar buiten. Maar volgens Karel is dat “peanuts” en allemaal “prima binnen de norm.” Tape is voor hem een volwaardige afdichting. En het lekken dan? “Zo ruik je tenminste dat de ketel aanstaat.”

Nu de regering besloten heeft de energietransitie maar zo’n beetje te laten voor wat het is, stromen bij Karel aanvragen voor met name cv-keteltjes binnen. Daarmee is ook de traditionele verwarmingsradiator weer helemaal terug van weggeweest. Hij heeft het er maar druk mee. Zo druk dat hij letterlijk van klus naar klus rent, daarbij uiteraard de nodige scherven achterlatend.

Laatst moest hij ‘s morgens nog een klusje afronden bij een klant, wetende dat diezelfde ochtend nog een aantal pittige klussen op hem wachtten. Even snel nog een radiator bijvullen; iets waar hij de vorige dag nét niet aan was toegekomen. Hij spoedde zich naar de woning van de klant, sloot de vulkraan aan en reed, zo snel als hij maar kon, door naar zijn volgende klus.

Ergens rond een uur of 12 begon er iets in zijn achterhoofd te knagen, niet wetende wat het nou precies was. Tot een telefoontje van de klant van die ochtend hem wakker schudde: “Of het vullen al gestopt kon worden?”

Karel wist meteen dat het foute boel was en reed als de wiederweerga richting de betreffende klant terug. Eenmaal aangekomen sloot hij de vulkraan af maar kon hij vervolgens niets anders dan constateren dat het kwaad al was geschied. Ontzet keek Karel naar de bolle vorm van de radiator en in een zeldzaam moment van zelfreflectie mompelde hij: “Misschien kan ik toch beter ballonkunstenaar worden.”

De laatste tijd stromen de aanvragen voor aircoplaatsing bij Karel binnen. Steeds meer klanten kiezen ervoor om een airco te laten monteren in plaats van een cv-ketel of warmtepomp. En dat zorgt voor een behoorlijke werkdruk. Daarom heeft Karel een oplossing bedacht om airco's sneller te kunnen installeren: het simpele gebruik van boekenplankdragers.

Voor Karel – de man die elke installatie met wat duct tape en goede wil tot een acceptabel einde brengt –  zijn traditionele installatiemethoden verleden tijd. Gewapend met boekenplankdragers en een dosis enthousiasme stapt hij zelfverzekerd op zijn klanten af. “Waarom zou je een airco ophangen als je hem ook kunt planken?”, riep hij laatst nog tegen een nietsvermoedende opdrachtgever. “Met deze techniek hebben we de airco binnen no time in werking! En als het niet werkt, is het gewoon moderne kunst!”

Zo hing de airco, ondersteund door twee boekenplankdragers, al snel in de huiskamer en kon Karel al even snel de klant een factuur overhandigen. Op naar de volgende klant. Het maakt hem tot de snelste airco-installateur van Nederland!

Karel was vorige week langs geweest bij een klant om een nieuwe ketel te installeren. Zoals altijd was hij vol zelfvertrouwen, overtuigd van zijn eigen vakmanschap. De klus van die dag was simpel: ketel installeren, buitentemperatuursensor plaatsen en klaar. Maar voor Karel is geen klus ooit simpel; hij maakt er altijd iets speciaals van.

Bij het zien van de buitentemperatuursensor raakte Karel onmiddellijk geïnspireerd. Het apparaatje, met zijn kleine antenne, deed hem onmiddellijk denken aan een Wifi-ontvanger. Natuurlijk!, dacht Karel. Deze ketel is zo modern, hij moet wel op het internet kunnen. Slimme technologie tegenwoordig. Hij besloot de sensor niet buiten te plaatsen, zoals in de handleiding stond, maar gewoon binnen op de ketel. Dat scheelt een hoop gedoe, dacht hij tevreden. En bovendien, binnen is het apparaatje zo beter beschermd.

Een paar dagen na zijn bezoek leek alles in orde. De ketel deed het, de klant leek tevreden en Karel was alweer onderweg naar zijn volgende 'meesterwerk'.

Maar na een aantal dagen belde de klant Karel in paniek op. “Er gaat iets helemaal mis met die ketel! Het lijkt wel of hij niet doorheeft wat voor weer het buiten is!” Karel kwam direct langs om de situatie te bekijken. Met zijn gebruikelijke zelfvertrouwen controleerde hij de installatie. Alles leek goed aangesloten, precies zoals hij het had achtergelaten. Maar er knaagde iets aan hem.

Karel pakte de gebruiksaanwijzing erbij en begon te lezen. Zijn frons werd dieper naarmate hij verder bladerde. “Het blijft toch vreemd”, mompelde hij. “In heel die gebruiksaanwijzing staat het woord Wifi geen enkele keer vermeld.”

Wellicht heeft u zich er ook wel eens schuldig aangemaakt. Iets installeren dat achter de wand verdwijnt waar, als het voor de wand zou moeten worden geplaatst, toch het iets netter gedaan zou hebben. Misschien een muurplaat een beetje scheef monteren, of een buis die een bocht heeft die er niet in had hoeven zitten toch te gebruiken.
Gewoon kleine dingen die het gebruik van de feitelijke installatie niet in de weg zitten, maar gewoon niet echt een schoonheidsprijs verdienen. Puur omdat u wist, dit verdwijnt toch achter de wand en de klant heeft hier absoluut geen last meer van later.
Dan heb je Karel, Karel denkt ook soort gelijk. Alleen Karel skipt dat stukje van de goede werkzaamheid van de installatie nogal eens. Bij hem is het meer een kwestie van niemand die het ziet, totdat het water uiteindelijk door de muur heen drenst vanwege een gesprongen leiding, een lekkende fitting of een totaal verkeerde persing.