Tinyhouse badkamer
Afgelopen week was het al even in het nieuws: Tiny houses zijn hot! En als er ergens geld mee te verdienen valt, is conceptbedenker Karel daar natuurlijk als de kippen bij. Een juppenechtpaar van het kaliber ‘wij eten alleen maar biologisch en niets dat in aanraking is geweest met gluten’ had hem benaderd. Of Karel eens mee wilde denken over de sanitaire mogelijkheden van hun onlangs aangeschafte Tinyhouse (niet zo lang geleden nog gewoon als volkstuinhuisje te boek staand). Het douchen met een tuinslang was zelfs in de ogen van het geiten-wollensokkenstel een te grote opgave (vooral bij de momenteel heersende temperaturen). Ze vroegen aan Karel of hij iets van comfort kon creëren in de ‘oase van rust in hun toch wel hectische bestaan’. Karel vond het allemaal best, als hij maar flink betaald kreeg van de superfoodies. Binnen no-time had onze handige klusser een wereldoplossing bedacht, waarvoor hij alle lof van de boerenkoolshakers had gekregen. En zeg nou eerlijk, een prima oplossing toch?
Rookgasradiator
Karel was nog steeds helemaal vol van alle mooie nieuwe totaalconcepten die hij op de VSK had gezien. Het was zelfs zo erg dat hij er over droomde. In één van die dromen openbaarde zich een compleet nieuw concept. De volgende morgen, met deze droom nog vers in zijn geheugen, besefte Karel dat dit concept wel eens het meest innovatieve en duurzame moest zijn dat hij ooit heeft bedacht. Hij moest en zou dit toepassen.
Nadat hij in zijn kleren was geschoten, rende hij naar de lokale groothandel om de attributen te halen die voor zijn fabuleuze installatie waren. Hij had besloten de vinding thuis aan te sluiten, zodat hij zelf dagelijks zou kunnen genieten van zijn briljante uitvinding. Bovendien zou hij deze rookgasradiator eerst uitvoerig monitoren alvorens zijn vinding wereldkundig te maken.
Als er een Oscar voor installatie-innovatie zou bestaan, was deze zeker te weten ‘in the pocket’. Verspilling van alle warme rookgas van een cv-ketel behoorde met deze radiator absoluut tot het verleden. Weg met lagetemperatuurverwarming en traditonele radiatoren. Ruim baan voor de radiator die verwarmd wordt door ketelrook. Energiezuinig, geen last van slurrie en waterbesparend. Hopelijk heeft Karel de naden goed dichtgemaakt…anders zou dit wel eens zijn laatste uitvinding kunnen zijn geweest.
Gas-der-op
Ondanks het feit dat Karel nou niet bekend staat als de meest betrouwbare en vakbekwame installateur, loopt de agenda van onze klungelende klusser maar voller en voller. Misschien ook wel omdat zijn goed opgeleide vakbroeders helemaal geen ruimte meer hebben in hun dichtgetimmerde planningen. Karel moet er dus een aantal tandjes bij zetten om al het werk dat hij deze week heeft aangenomen uit te kunnen voeren. Natuurlijk probeerde hij tijd te winnen door zijn klant te vertellen dat de tegellijm nog moet uitharden voordat hij verder kan gaan met de badkamerrenovatie of dat hij die loshangende beugels van de cv-ketel ook volgende week nog wel even kan komen vastzetten.
Maar een aantal klussen kon hij met goed fatsoen toch echt niet uitstellen. Neem de klus van afgelopen dinsdag. Hij was gevraagd om een gasleiding te verlengen voor een nieuw te plaatsen keuken. De keukenboer zou woensdag al starten. Hij moest er dus wel heen, ondanks dat hij die dag nog 3 ketels moest plaatsen en een badkamer aftegelen. Kortom, tijd om er even flink tegenaan te gaan.
Maar ja, zoveel tijd had hij nu ook weer niet. Het werd voor Karel dus zo’n typische haastklus. Even snel met een lasdraad de leiding ‘dichtplamuren’ en op naar de volgende klant. Hij had geen tijd meer om te checken of de leiding echt gasdicht was. Dat moest de keukenboer de volgende dag zelf maar even doen door het gas er op te zetten. Hij zou dan vanzelf wel ‘horen’ of het zo goed was.
Voetverwarming
Karel had er de afgelopen weken al reikhalzend naar uitgekeken: de VSK-beurs. Hij kon er natuurlijk ook niet omheen. Zijn mailbox stroomde de laatste maand vol met nieuwsbrieven over de beurs, elke vakgerelateerde website had het er over, de vaktijdschriften buitelden over elkaar heen met specials en menig vakmedium vlogde, twitterde en facebookte over het event. Kortom, Karel was er flink voor opgewarmd. Vandaar dat hij dinsdagochtend om 09.30 uur al voor de deur van de jaarbeurs stond te wachten. Kon hij als eerste naar binnen om al die noviteiten en nieuwe ontwikkelingen te zien die zijn branche zo geweldig maken. En natuurlijk, wat ideetjes van de fabrikanten oppikken en volgens zijn eigen principes verbeteren. Hij werd de hele dag op zijn wenken bediend en zag de nieuwste snufjes op het gebied van sanitair tot aan de laatste technieken van supersnel opwarmende wandverwarming. De dag was voorbij gevlogen, al vond hij dat het borreluurtje wel wat langer had gemogen.
De volgende dag was echter de wekker gewoon weer af gegaan en moest hij zijn dagelijkse werkzaamheden oppikken. De klant waar hij zich als eerste meldde was een wat oudere dame met een specifieke klacht. Ze had namelijk zo’n last van koude voeten. Nu kon Karel dus direct zijn opgedane kennis in de praktijk brengen. Hij had op de beurs fantastische vloerverwarmingssystemen gezien, zelfs systemen die je gewoon onder een carpetje kon leggen. Maar Karel zag natuurlijk ook direct de nodige beren op de weg. Elektrische verwarmingssystemen en oude vrouwtjes, da’s geen goed idee. Ze zal haar breinaalden maar laten vallen, die vervolgens door systeem heen zouden prikken. Dan staat dat arme wijfie nog onder stroom ook. Nee, Karel had zo zijn eigen ideeën om de kouden voeten van het besje tot het verleden te laten behoren. Een combinatie van wandverwarming, flexibele slang en een comfortabele voetensteun.
Zo zie je maar weer dat een bezoekje aan de VSK helemaal geen kwaad kan.
Pakkans
Karel is een man van aanpakken, hij pakt wat hij pakken kan. Vorige week nog nieuwe studentenkamers, deze week onder andere het ontstoppen van de gootsteen van het olifantenverblijf in een dierentuin, het tegelen van een badkamermuurtje bij een dorpsgenoot en een aantal keteltjes aan de gang helpen die niet meer helemaal lekker werkten. Vaak zijn de werkzaamheden die Karel uitvoert van slechte kwaliteit, maar hij komt er nagenoeg altijd mee weg. Mocht hij er al op worden aangesproken, dan weet hij de schuld altijd wel ergens anders neer te leggen. Bij die arme verzorger van de olifanten bijvoorbeeld (“Het leidingwerk heb ik prima uitgevoerd. Jammer dat de sifon op z’n kant gemonteerd zat maar daar had ik niets mee van doen”). Maar met de foto van deze week (toegestuurd door @danielbaars) in handen, is Karel er nu toch echt gloeiend bij. Als je de pakking van de brander verkeerd om monteert gaat dit problemen geven. Deze was al lekker aan het doorbranden. Gelukkig was ‘collega’ Daniël op tijd om erger te voorkomen. Karel zal bij het zien van de foto vast wel een mooie smoes hebben om deze blunder alsnog te verhullen. Gelukkig zijn er nog echte vakmensen die het wel snappen, waardoor de pakkans voor Karel steeds groter wordt.
Ook Karel gepakt? Stuur je foto dan door naar @installatienet of redactie@merlijnplus.nl
Deelverwarming
Karel is natuurlijk een fantastische installateur, maar hij kan nog veel meer. Hij is bijvoorbeeld ook een kei in laswerk en het tegelen van muurtjes. Deze week mocht Karel een andere discipline combineren met zijn werk als installateur: gipsmuurtjes plaatsen. Bij een nieuw te realiseren studentenhuis werd hij gevraagd om voor de verwarming te zorgen in elke studentenkamer. Én of hij één van de ruimtes in tweeën kon delen, zodat er twee studenten in konden wonen. De huisbaas had wel gezegd dat het allemaal niet te veel mocht kosten. De man was vooral geïnteresseerd in veel huur vangen en weinig investeringen. Kortom, de huisbaas en Karel spraken dezelfde taal.
Karel had voor elke ruimte een radiator meegenomen, maar was even vergeten dat de in tweeën te splitsen ruimte ook aan beide kanten verwarmd moest worden. Gelukkig voor de huisbaas denkt Karel altijd graag mee en kon hij toch mooi weer een extra radiator uitsparen voor zijn klant. Hopelijk hebben de naast elkaar wonende studenten straks dezelfde comfortwensen!
Stickers plakken
U 
kent ze vast wel, de stickers die aangeven wanneer er onderhoud is gepleegd aan een installatie. Dat is natuurlijk hartstikke handig voor een collega die op een later tijdstip langskomt. Dan weet hij tenminste ongeveer wat hij wel en niet moét doen. En de eigenaar van de ketel kan zo direct zien wanneer er voor het laatst onderhoud is gepleegd. Altijd een gerust gevoel als alles piekfijn in orde is.
Karel maakt ook gebruik van stickertjes voor zijn onderhoudsklantjes. “Zo’n onderhoudscontractje levert toch al snel 100 euries per jaar op en daar hoef je weinig voor te doen. Je haalt gewoon de kap van het toestel af, zet de stofzuiger aan en tikt een paar keer hard tegen de ketelwand. De klant heeft vervolgens weer het idee dat het onderhoud prima is uitgevoerd”, aldus Karel. Ondertussen werkt onze klusser, In de tijd dat hij daadwerkelijk onderhoud zou moeten uitvoeren, zijn administratie een beetje bij op zijn iPad. Het stickertje dat hij snel nog even op de ketel plakt laat zien dat het onderhoud, net als vorige jaren, weer keurig is uitgevoerd….totdat een collega langskomt en de ‘onderhouden’ ketel opent.
Met dank aan Maas Installatie voor de foto
Turbo wasbak
Normaal gezien is Karel niet de persoon met de meest innovatieve constructies of meest duurzame en veilige oplossingen. Zo zijn de gemonteerde installaties van Karel vaak te vinden onder het kopje ‘wenkbrauwen fronsend’ en kunnen ze worden onderverdeeld in subcategorieën: ‘dat-meen-je-niet’, ‘dat-werkt-toch-nooit’, ‘levensgevaarlijk’ of ‘als-dat-maar-goedkomt’ (en uiteraard combinaties hiervan).
Deze week excelleert hij echter in een ‘ras stukje vakwerk’. Karel moest aan de slag bij een lokale ‘auto-pimper’ om daar het sanitair van een opfrisbuurt te voorzien. De garagehouder wilde bovendien graag aan zijn klanten zijn specialiteit laten zien.
Karel ging geïnspireerd aan de slag. Een stapel autobanden als toilet leek hem wel wat. Maar hij bedacht al snel dat een toiletpot toch het lekkerste zit en er bij autobanden bovendien sporen van toiletgebruik achter zouden blijven in de profielen en binnenzijde van de banden. De toiletpimp had hij in eerste instantie daarom maar achterwege gelaten.
Toen hij echter een afgeschreven motorblok tegenkwam in de garage, werd duidelijk dat Karel soms toch gouden handjes heeft. Naar ons idee het beste werk van Karel in jaren. Zou het dan toch nog goed komen met hem?
Knoop erin
De afgelopen week heeft u waarschijnlijk in spanning afgewacht of onze oude klusser opnieuw in de luiers zou komen te zitten. Voor Karel was het een onzekere tijd. Maar gelukkig bleek het allemaal loos alarm te zijn. En dus kon Karel deze week weer met een gerust hart en een helder hoofd zijn werkzaamheden oppakken. Mevrouw Karel had hem wel gevraagd toch eens na te denken over het laten afsluiten van zijn leidingwerk. Om in de toekomst dit soort heikele weken vol stress te voorkomen. De gedachte aan de knoopjes bij zijn edele delen hielden, die eerste werkdag na het heugelijke nieuws, hem toch wel wat van zijn werk af. Hij zat absoluut niet op een nieuwe lichting Kareltjes te wachten. Het afdoppen van zijn cv-leidingen was voor de trotse klusser toch wel een dingetje. Dat speelde zo te zien een rol bij de radiatorklus die hij onlangs opleverde.
Ook een Karel gezien? Stuur hem (met een korte omschrijving) naar redactie@merlijnplus.nl of via twitter @installatienet
Lange armen
Karel is compleet de weg kwijt sinds zijn hartstochtelijke nacht met mevrouw Karel van vorige week (rubbertje). Werkzaamheden die hij al had aangenomen schuift hij met smoesjes voor zich uit. Hij doet alleen nog klussen die echt niet kunnen blijven liggen. Maar daar is hij dan met zijn hoofd ook totaal niet bij. Typisch Karel, hoor ik u denken, die is er nooit helemaal bij. Maar als hij dat zelf al toegeeft, moet het wel heel erg mis zijn.
Deze week moest hij toch echt een toilet plaatsen bij een oudere dame. Het zeer slecht ter been zijnde besje sleept zich elke keer met grote moeite een trap omhoog om naar het toilet te kunnen gaan. Ze had Karel verteld al een paar keer het toilet niet gehaald te hebben. Ondanks zijn eigen sores, vond Karel dat hij daarom niet om deze klus heen kon. Hij zou snel een toilet maken op de begane grond.
Met in zijn hoofd nog mevrouw Karel en de mogelijke spruit op komst, begon hij aan het installeren van het toilet. De montage en afwerking gingen hem eigenlijk meer dan prima af. Hij had zelfs een extra stevig handvat aan de muur bevestigd, zodat de bejaarde klant gemakkelijk van het toilet gebruik zou kunnen maken.
Maar daar ging het vervolgens weer faliekant mis. Er bleek geen plaats meer voor de toiletrolhouder en naarstig zoekend naar een oplossing hiervoor schoot de kortsluiting direct weer in Karels hoofd. ‘Een klein stukje kruipen naar de wc-rol is minder erg dan helemaal de trap op naar boven en te laat zijn’, bedacht onze verwarde klusser. Het eindresultaat aanschouwend, geloofde hij zelf dat het alweer wat beter met hem ging.