Leertouwer 90 jaar: “Een familiebedrijf waar je geen nummer bent”

Leertouwer uit Barneveld bestaat 90 jaar. Met de twee broers Kampman, die al 20 jaar opvallend aanwezig zijn op de achtergrond bij de technisch dienstverlener, blikken we in een interview terug op hun tijd bij het bedrijf en de ontwikkelingen in de branche.

De Kampmannen staan garant voor vakkennis, treffende anekdotes en bovenal verbaasde gezichten. Jan en Hans Kampman zijn eeneiige tweelingbroers die al vanaf september 1996 bij Leertouwer werken. Het is nog steeds een iconisch Leertouwer duo maar vroeger leken ze zoveel op elkaar, dat mensen moeite hadden om ze uit elkaar te houden. Toen ze met de trein vanuit Ede voor het eerst bij Leertouwer aankwamen, dacht een collega zelfs dat hij dubbel zag.

Al vroeg actief met zonne-energie
Direct nadat Jan en Hans van de HTS afkwamen, startte hun loopbaan bij Leertouwer. Jan begon op de afdeling werkvoorbereiding en Hans startte als calculator. Ze kwamen in een drukke tijd, dus er was genoeg werk en vraag naar technische kennis.
Hans had tijdens zijn studie ook wat met zonnepanelen gedaan en dat vond de toenmalige directeur, meneer Van der Boon senior, wel interessant. Tegenwoordig is zonne-energie heel normaal, maar toen was dat heel bijzonder. Eén van de eerste projecten die ze deden was het aanleggen van zonnepanelen in Madurodam. Daardoor was Leertouwer één van de eerste Nederlandse bedrijven die actief waren met zonne-energie.
Daarnaast groeide Leertouwer ontzettend hard, dus de verhuizing naar het huidige pand stond op de planning. Hans heeft daarvoor, samen met andere collega’s, het ontwerp van de installaties gemaakt.

“De betrokkenheid is heel erg groot hier”
De broers zijn er trots op dat Leertouwer bij collega’s en in de markt bekend staat als vooruitstrevend. “We waren de eerste met zonnepanelen, domotica, beveiligingen én data- en computernetwerken. Je kunt je bijna geen wereld zonder al die technieken meer voorstellen, maar wij waren daar echt specialisten in.”
Het bedrijf is langzamerhand wel steeds groter geworden, maar nog steeds zie je de kenmerken van een familiebedrijf. “Je bent geen nummer, de directeur is benaderbaar en de betrokkenheid is heel erg groot hier.” Wat Jan en Hans ook kenmerkend vinden voor Leertouwer is de lange termijnvisie. “We hebben best economisch moeilijke tijden gekend, maar daar zijn we altijd netjes doorheen gekomen.” Dat vinden ze onder andere te danken aan René van der Boon (directeur) en zijn vader.

Korte lijntjes en echt betrokken
Wat de broers ook fijn vinden is dat de lijntjes kort zijn. “Als er echt wat aan de hand is, wil iedereen een stapje harder lopen. Natuurlijk is het bedrijf de laatste jaren veranderd en zijn we gestructureerder geworden, maar in de omgang zijn we niet veranderd. We krijgen ontzettend veel dingen snel geregeld.”
“Zo vroor het 10 jaar geleden heel hard. Binnen anderhalve dag hadden we een ijsbaan voor het pand en was alles geregeld. Van koek en zopie tot verlichting, een aggregaat, geborsteld ijs en bewaking ’s nachts. Alles was bloedsnel voor elkaar. In ons werk geldt dat natuurlijk ook en dat is te danken aan de mensen. Wij zitten hier nog maar 20 jaar en als je de personeelslijst langsgaat zie je dat mensen al veel langer in dienst zijn. Mensen zijn echt betrokken.”

Huiswerkbegeleiding
Die betrokkenheid merken ze ook als ze oud-collega’s spreken, want die vragen nog steeds hoe het gaat. Zo hebben Jan en Hans ook veel jongere collega’s huiswerkbegeleiding gegeven. “Dat maakt het extra leuk om ze tegen te komen en te zien wat er van ze geworden is.” Nog steeds begeleiden ze jonge Leertouwerianen op donderdagavond één keer in de twee weken. “Een hele hoop jongens beginnen met werken, maar ze moeten ook nog een aantal papiertjes halen. En ze zijn steengoed buiten, maar over de theorie struikelen ze soms een beetje.” Jan en Hans geven geen bijles, maar helpen met het huiswerk. De grootte van de groep neemt de laatste jaren wel wat af, “maar het ligt er ook aan hoe dicht je bij de toetsen komt, haha.”

“Er is zoveel veranderd”
Technisch uitdagende klussen en afwisseling maken dat ze hun werk nog steeds leuk vinden. Hans is ondertussen teammanager van de afdeling Calculatie waar de technische advisering en prijsberekeningen gemaakt worden voor alle projecten. Jan is teammanager Engineering & Tekenkamer en houdt zich bezig met het ontwerpen van installaties. Hij zorgt er daarnaast ook voor dat de medewerkers bijblijven op het gebied van normeringen.
Als ze terugkijken is er in de branche ontzettend veel veranderd. Hans: “Als ik het eerste zonnepanelenontwerp vergelijk met hoe ze nu gemaakt worden dan is dat bijna niet voor te stellen. Toen had je daar de computerprogramma’s nog bijna niet voor, dus ik rekende dat gewoon met de hand uit!”
“Dat geldt bij ons voor de software ook”, vult Jan aan. “Als ik zie wat we nu op tekeningen zetten, dat zijn veel complexere technische installaties dan we eerst deden. Lichtberekeningen deden we eerst met puntjes en nu kun je met 3D ontwerpen alles zien!”
De broers hebben nog met een kompas op het dak gelopen, terwijl je nu op Google Maps kijkt en meteen ziet waar het noorden is. “Twintig jaar geleden was dat gewoon niet mogelijk, er is zoveel veranderd.”

“We willen allebei niet weg”
Ze zitten vol humor, Jan en Hans Kampman. Op de vraag of ze veel samenwerken antwoorden ze: “Liever hadden we hier niet samengezeten maar ja, we willen allebei niet weg.” Ze zoeken de samenwerking niet per se op, maar ontwijken elkaar ook niet. Dus het zit allemaal wel goed, “maar dat kan na dit gesprek heel anders zijn hoor”, voegen ze daar met een grote lach aan toe.
Toch hebben ze nooit overwogen om weg te gaan bij Leertouwer. Hans: “Ik vind het leuk dat je mening er hier echt toe doet en dat je echt het verschil kan maken.” De broers vinden het ook kenmerkend dat veel medewerkers die weggegaan zijn, later toch terugkomen. “De verloren zonen van Leertouwer, haha! Dat geeft aan dat Leertouwer echt ergens voor staat en dat we waarmaken wat we beloven. We willen iets moois neerzetten, wat we zelf technisch ook uitdagend vinden.”

auteur: Marlou Veldhuizen stagiair Leertouwer