Inmiddels nu dik een jaar zijn de klantcontacten die Karel bijna dagelijks had, flink verminderd. Uitgenodigd worden voor een kopje koffie aan de keukentafel is er nauwelijks nog bij en de vraag of hij “even gebruik kan maken van het toilet”, wordt vaak beantwoord met een: “Liever niet, u weet wel vanwege corona”.
Nee in dit jaar is het eigenlijk standaard zo dat de deur van de klant wordt opengezet, diezelfde klant naar achteren vlucht en ver vanuit de gang roept: “U moet de derde deur rechts hebben en zou u ook even de ketel kunnen bijvullen.” Waarna de klant de woonkamer induikt, bang voor de virusdeeltjes die onze klusser met zich mee kan dragen en Karel de derde deur rechts opzoekt voor het broodnodige ketelonderhoud of de vervanging van een wtw-systeem.
Natuurlijk mist Karel dat contact met zijn klant, het gebeurde tenslotte vaak zat dat die klant aan de keukentafel onder het genot van een kopje koffie aangaf eigenlijk ook wel een nieuwe badkamer te willen. Daar kon Karel dan direct opduiken en een mooie vrijblijvende offerte voor het leidingwerk in het vooruitzicht stellen. Toch is dat nog geen eens waar Karel het meest van baalt. Hij houdt er namelijk van om na een klus even zijn handen te wassen. Even al de vuiligheid eraf, zodat het stuur in zijn bus netjes blijft.
Maar ook even de handen wassen wordt al niet echt meer op prijs gesteld. De op stand wonende oudere dame die hij afgelopen week bezocht, zag het helemaal niet zitten om Karel met zijn vlekkerige overal haar leefruimte in te laten komen en gaf hem duidelijk te kennen dat hij in één rechte lijn van en naar de stookruimte door moest lopen. Hij mocht in geen geval van zijn looplijn afwijken. Echter, Karel kreeg na deze klus zijn vieze handen met een poetslap niet echt schoon. Fijn dat hij nog een buitenkraantje in zijn materiaalkoffer had zitten. Zo kon hij alsnog prima zijn handen wassen en hoefde hij de dame nu maar ook een volgende keer niet meer tot last te zijn.
