Warmtewissel(l/w)aar
Inmiddels is Karel een volleerd installateur van vloerverwarmingssystemen. Hij maakte zich deze week daarom geen enkele zorgen toen hij gevraagd werd om een dergelijk systeem te komen aanleggen. De slang was al in de vloer gestort door de aannemer, dus daar hoefde hij niet eens naar te kijken. Het enige dat hij diende te verzorgen was het simpele aansluitwerk van de verdeler.
Het systeem diende separaat van de normale cv-installatie aangesloten te worden. Zodoende zou de warmteoverdracht via een warmtewisselaar plaatsvinden. Ook met dat bijltje had Karel al diverse keren gehakt. Kortom, hij zag geen beren op de weg om de verdeler en warmtewisselaar binnen een oogwenk aan te sluiten.
Totdat hij de kast opendeed waar de verdeler zou moeten komen; of liever gezegd de broodtrommel in de muur. In die ruimte was nauwelijks plek voor de verdeler en pomp, laat staan voor de toch wel tamelijk forse warmtewisselaar. Hoe hij de wisselaar ook hield, hij kreeg het niet in het minuscule kastje gepropt.
Gelukkig voor Karel grensde de achterkant van de kast aan de garage van de woning waar hij aan het werk was. Kon hij dus prima de wisselaar aan de andere kant plaatsen. Maar helaas had Karel geen materialen bij zich om de wisselaar op een correcte wijze aan de muur te bevestigen.
Mooi dus dat in zo’n garage altijd wel handige spullen zijn te vinden! Zo was het vloerverwarmingssysteem alsnog in een mum van tijd aangesloten en konden de eigenaren gaan genieten van een heerlijke warme vloer.
Spanning in de badkamer
Iedereen kent het idee wel, dat het lijkt of je week in week uit hetzelfde aan het doen bent. Voor Karel voelde dat de afgelopen tijd ook zo. Zo stonden er vorige week 5 badkamerklussen op zijn werkbon. En ook deze week was het nog niet over met het klussen in de natte ruimte.
Vorige week kreeg u nog mee dat een klant graag een ventilatiesysteem met IoT wilde hebben. Deze week toog Karel flink aan de slag met een verbouwing in een verzorgingstehuis. Hij was daar al eerder aan de slag gegaan met radiatorknoppen waar de oude van dagen maar niet vanaf konden blijven.
Karel werd deze keer ingeschakeld om wat extra elektrapunten aan te leggen in de sanitaire ruimte van één van de bewoners. Deze bewoonster, een krasse oude dame die graag goed voor de dag komt, wilde graag de bikinilijn onder de douche kunnen bijhouden met haar elektrische epileerapparaat. Er was echter niemand die bedacht had dat het wellicht niet zo handig is om een open stopcontact in een doucheruimte naast een douche te monteren.
Natuurlijk zag ook Karel geen enkel bezwaar. Onze kapitalistische klusser had enkel oog voor de dikke rekening die hij kon sturen naar het oude vrouwtje. Wist zij veel wat de kosten waren voor wat stopcontacten aanleggen. Hij had haar maar direct laten betalen, want waarschijnlijk zou de huisvestiging van de oude dame weer snel vrij komen. Sinds Karel als vaste klusjesman aan de slag was gegaan in het verzorgingstehuis, lag de doorloopsnelheid van de woningen een stuk hoger.
Met dank aan Pascal Teerink voor het spotten van Karel zijn werk. Zelf ook werk van Karel tegengekomen. Mail het naar redactie@merlijnplus.nl of stuur een berichtje via Facebook of twitter
IoT-ventilatie
Nadat Karel vorige week de nieuwbouwklus had afgerond, was het deze week weer eens tijd voor een hoop kleine klusjes.
Als eerste klus stond het aanleggen van een badkamerventilatie op de planning. De gadgetminnende bewoners van de woning hadden geklaagd over de slecht geventileerde badkamer en wilden dat Karel dit probleem op zou lossen. Liefst dan wel met de laatste technieken op het gebied van internet/app-koppeling en aansturing via hun domoticasysteem.
Dus toog Karel eerst maar naar de plaatselijk bouwmarkt, waar hij zich al snel voor het schap met ventilatiemiddelen vond. Het viel hem op dat praktisch alle elektrisch aangestuurde ventilatoren beschikken over IP; een variatie van IP20 tot aan IP68. ‘Dat is nog eens mooi’, dacht Karel, ‘tegenwoordig zijn al die dingen dus op internet aan te sluiten.’ Karel nam de goedkoopste ventilator die hij zag met IP20 op de doos geschreven. De klant was tenslotte toch al akkoord gegaan met de offerte, dus een beetje marge vergroten is nooit verkeerd. Om vervolgens bij de klant binnen 15 minuten de ventilator netjes gemonteerd en op het netstroom aangesloten aan het plafond boven de douche achter te laten. De klant moest zelf maar even op zoek naar het appje dat er bij hoorde. Want hij vond het ongepast om op de telefoon van de opdrachtgever te gaan zitten zoeken. De klant kon in ieder geval vanaf nu genieten van een droge doucheruimte, zonder ongemak.
Niet voor één gat te vangen
Karel is nog steeds druk bezig in een nieuwbouwwoning. Eerder lieten we al zien dat hij de sanitaire leidingen en vloerverwarmingsverdeler kundig had weten aangesloten. Deze week was het weer tijd voor één van zijn weergaloze uitvindingen. Het viel Karel namelijk op dat de aankomende bewoners een open trap hebben in hun nieuwe huis. En dat is natuurlijk niet zo slim als je zo weinig mogelijk energie wilt verspillen.
Zelfs Karel weet dat warmte omhoog stijgt en dus zo naar de bovenetage verdwijnt. Uiteraard had hij kunnen adviseren om een tussendeur op de overloop aan te brengen. Maar Karel zou Karel niet zijn als hij niet met een beter idee op de proppen zou komen. Wat zorgt er nou voor dat de warme lucht wordt afgeremd, had hij zichzelf afgevraagd. Het antwoord liet niet lang op zich wachten: kou natuurlijk!
Heel inventief legde Karel met een koudwaterleiding een lus rond het trapportaal. Dat zou de warme opstijgende lucht wel ‘afschrikken’. Dat daardoor het water in de naastgelegen warmwaterleiding wel eens in temperatuur zou kunnen zakken, met legionellagevaar tot gevolg…tja, dat is voor Karel net een stap te ver. Zijn theorie is meestal een groot succes. Van de praktijk staat hij vaak wat verder af.
Zo geregeld
Karel is de komende weken druk aan de slag met een grote nieuwbouwklus. Nadat hij vorige week vakkundig het leidingwerk voor het sanitair had geïnstalleerd, kon hij deze week aan de slag met de vloerverwarming. De goede man heeft al ruime ervaring met het aanleggen van deze systemen (zie: elektrabuis-vloerverwarming, lowtech-betonkernverwarming of buisverwarming); voor hem dus een fluitje van een cent. Zijn klanten hadden gekozen voor een systeem dat niet enkel simpel waterzijdig in te regelen is, maar ook een state-of-the-art stukje regeltechniek vertegenwoordigt. Het systeem met internetkoppeling is te bedienen via apps en ingebouwde touchscreens in de wanden van de woning. Alles wordt automatisch in balans gehouden zodat comfort voor de bewoners vanzelfsprekend is.
Karel had eigenlijk nog nooit zo’n high-end stuk techniek voor vloerverwarming aangelegd. ‘Maar ja, hoe moeilijk kan het zijn’, dacht hij. ‘Ik heb thuis de router van het internet ook prima aan de praat gekregen’. Feitelijk is het gewoon een kwestie van het stekkertje in het gaatje prikken en er wat volts en bits en bites doorheen sturen. Dus met een kroonsteentje hier en een kroonsteentje daar, mocht het geen problemen opleveren. Dat die kabeltjes af en toe niet goed pasten en hij niet precies wist in welk gaatje welke kabel moest, was een zorg voor later. Het testen van het systeem was wat Karel betreft niet nodig. Buiten was het nog prima weer en het zou totaal overbodig zijn om de bewoners nu al met onnodige kosten hiervoor op te zadelen. Dat kunnen ze zelf wel doen als ze in hun woning trekken. Met dit systeem is in bedrijfstelling tenslotte zo geregeld.
Niet warm of koud
Zes weken helemaal niks doen, dat had Karel prima volgehouden. Hij was na zijn laatste klus voor de zomer in zijn bus gestapt, naar huis gereden en had geen seconde meer aan werk gedacht. Vanwege het schitterende weer, hadden Karel en zijn vrouw bovendien besloten thuis te blijven deze zomer en lekker van een welverdiende vakantie te genieten in eigen tuin.
De tijd was omgevlogen met tuinieren en wat in en rond het huis ‘rommelen’. In volledige ‘zenstand’ begon Karel deze week maar gelijk met een omvangrijke klus in een nieuwbouwwoning. Hij was aangetrokken om het volledige installatiewerk te verzorgen en zou daarmee de komende weken voorlopig wel even zoet zijn. Als eerste was het leidingwerk voor het sanitair aan de beurt. Hij had ruim materiaal ingekocht, zodat er geen reden zou zijn om moeilijk te lopen knutselen met losse eindjes. Twee mooie rollen blauwe en rode slang (waarom die slangen een kleur hebben wist hij eigenlijk niet). Kortom, Karel had alles direct piekfijn op orde. De sleuven voor het leidingwerk sleep hij keurig recht in. De leidingen perste hij keurig af
Karel zorgde er natuurlijk voor dat er bij het leggen van de leidingen geen hotspots zouden ontstaan. Toen het leidingwerk mooi aangesloten was, besloot hij als geheugen steuntje nog wel even op de muur te schrijven welke leiding voor warm en welke voor koude water was. Bij het afmonteren van het sanitair zou hij dan zeker geen vergissing maken.
Daar zouden ze eigenlijk wat op moeten vinden, bedacht Karel. Maar goed, hij was nog zo relaxed dat hij daar allerminst warm of koud van werd.
Met dank aan Ron Bosch voor het spotten van de Karel.
Helemaal klaar mee!
De afgelopen maanden was het stervensdruk, zelfs bij Karel. Zo druk dat hij feitelijk veel te veel werk had aangenomen en nu dagen van meer dan 12 uur maakt. Mevrouw Karel (normaal zijn steun en toeverlaat) vroeg hem vorige week cynisch al wie hij was, toen hij ’s avonds om negen uur voor de zoveelste keer zijn eten in de magnetron stond op te warmen. Zijn dochter klaagde over gebrek aan aandacht (lees: het ontbreken van de mogelijkheid om extra (zak)geld te vragen). En zijn favoriete neefje had hij al in tijden niet meer gezien of voorgelezen. Kortom, Karel snakte naar een adempauze.
Afgelopen week was Karel er even helemaal klaar mee. Hij was bij de zoveelste klant die dag, dit keer om een afgebroken wasbak te herstellen (zoonlief was er even lekker aan gaan hangen). Met zijn gereedschapskist bij de hand om het euvel te verhelpen, hoorde hij het kind doodleuk tegen hem zeggen: “Als jij zo weg bent, ga ik er lekker weer aanhangen en gaat papa jou weer bellen om het te laten repareren.”
Dat was de welbekende druppel die de emmer bij Karel deed overlopen. Hij stond op, griste een stoel en een stapel boeken uit de woonkamer van de klant en liep briesend terug naar de badkamer. Binnen 10 seconden stond hij vervolgens bij de voordeur, de klant naroepend: “ik kom over zes weken terug. De benodigde onderdelen zijn dan pas weer op voorraad. Tot die tijd kunt u de wastafel gewoon gebruiken hoor.”
“Zo, en nu is het tijd voor vakantie”, dacht Karel, terwijl hij zich in zijn auto naar huis spoedde.
Verkoeling in het restaurant
Vorige week belde de restauranteigenaar van een lokale Caribische eetgelegenheid hem hierover. Karel was er na een ketelklusje nog even snel langsgereden. Het restaurant bevond zich op de begane grond in een gezellige winkelstraat, met erboven een appartement. Om voldoende koelcapaciteit te genereren moest er toch wel een behoorlijke unit opgehangen worden. De uitbater vond het allemaal prima, zolang zijn klanten maar niet meer van hun stoel afdreven tijdens de dis. Karel kreeg de opdracht de beste oplossing te installeren.
Hij bestelde een flinke unit en begin deze week begon hij aan zijn klus. Het systeem van ongeveer een meter of 2 lang kon hij maar net in zijn bus kwijt. Het uitladen kostte hem, vanwege omvang en gewicht, zo’n beetje zijn rug. Eenmaal in het restaurant kwam hij erachter dat er helemaal geen ruimte was in het plafond om een dergelijk bakbeest te monteren. Dat betekende dus dat hij dat zware rotding weer in zijn bus moest slepen, een ander systeem moest bestellen en de klant met zijn drijvende eters moest laten wachten totdat hij weer tijd had voor deze toch wel aardige klus. Dat nooit, dacht Karel, en zie met welke fantastische oplossing hij op de proppen kwam.
Wat zullen de restaurantbezoekers voortaan in een perfect geconditioneerde ruimte kunnen genieten van hun maaltijd!
Keteltjes stampen
Hoewel de brancheorganisatie, overheid en fabrikanten allemaal schreeuwen dat iedereen aan de warmtepomp moet, blijken de ketelproducenten overuren te draaien in hun productiefaciliteiten. Bij menig ketelboer is elke ketel die van de band af rolt al bij voorbaat verkocht en zijn er zelfs wachtlijsten voor het bemachtigen van een gas gebruikende verwarmer. Menig consument schrikt van de aanschafprijs van een warmtepomp en laat zijn inmiddels afgeschreven ketel toch nog maar een keer vervangen door een nieuw exemplaar.
Karel kan erover meepraten. De telefoon staat bij hem roodgloeiend. Uit de wijde omtrek ontvangt hij aanvragen om maar even een keteltje te vervangen. Dat resulteert natuurlijk in lekker veel omzet voor Karel. Best fijn, maar als éénpitter kan hij zoveel opdrachten niet altijd even goed aan.
Afgelopen week kwam hij erachter dat hij eigenlijk net één klusje te veel had aangenomen. Op de valreep wist hij dit keteltje er gelukkig toch nog even snel ‘in te stampen’. De klant natuurlijk blij dat Karel toch nog langs had kunnen komen. Die liet het dus wel na om misplaatst te zeuren over het ontbreken van degelijk beugel- en leidingwerk en een correcte aansluiting van het cv-systeem.
Onze vakman zelf weet dat hij door deze haastklus in de winter in ieder geval weer een reden heeft om bij deze klant terug te komen. Want aangenaam warm zal het in dit huis dan waarschijnlijk niet zijn.
Beugeltjesbezoek
Vorige week kwam er een vertegenwoordiger van de lokale groothandel bij Karel langs. Eigenlijk houdt Karel altijd de boot af voor dit soort bezoekjes (hij heeft het tenslotte al druk zat). Maar de vertegenwoordiger had hem lekker gemaakt met het vooruitzicht wat beugeltjes mee te nemen. En tegen wat gratis flesjes bier zegt onze nijvere vakman natuurlijk geen nee.
De beste man had een koffer bij zich met producten die onlangs in het assortiment waren opgenomen. Hij vertelde er honderduit over, waarbij het Karel opviel dat alle fabrikanten vooral productveiligheid en montagegemak zeer hoog in het vaandel dragen. Vanzelf kwam het gesprek zo op het beugelen. Of Karel ook helemaal vertrouwd was met deze veilige en snelle manier van monteren?
Schoorvoetend bekende Karel dat hij wel eens een poging had ondernomen, maar het ook wel een hoop onzin vond. De vertegenwoordiger drukte Karel op het hart dat beugels toch echt altijd moeten; veiligheid boven alles, een kwestie van leven of dood, zo verzekerde hij. Karel ging uiteindelijk overstag en bestelde bij de gehaaide zaakvoerder meteen een assortiment aan beugels waar je u tegen kon zeggen.
Een dag later kon hij zijn bestelling afhalen bij de grossierderij en ging hij er direct mee aan de slag, veilig en snel. Maar misschien had de vertegenwoordiger eerst nog even moeten uitleggen waarvoor beugels eigenlijk dienen.