Afgelopen weekend hadden Karel en zijn eega de stoute schoenen aangetrokken. Na jaren stilletjes een beetje naast elkaar op de bank te hebben gehangen, waren ze weer eens samen uit geweest. Karel had van een goede, bevriende klant (ja, wij zijn net zo verbaasd als u) twee kaarten gekregen voor een nineties danceparty, waar de klant in kwestie niet naar toe kon gaan.

Karel en vrouw Karel hadden de nodige herinneringen aan deze roemruchtige tijd van de Eurohouse, hardcore en andersoortige dansmuziek. Alhoewel ze destijds al niet meer helemaal tot de doelgroep behoorden, vielen de cd’s van de Vengaboys, Dj Paul Elstak, 2Unlimited en andere bekendheden uit die tijd altijd erg in de smaak. En juist die artiesten traden op. Ze genoten die avond dan ook als vanouds.

De hernieuwde jeugdenergie spatte er bij Karel van af toen hij ‘s maandags vrolijk housebeats neuriënd besloot zijn eerste klus van de dag te wijden aan de grootste hit van de Vengaboys: Up and Down. De sifon die hij moest verleggen bood daarvoor een uitstekende gelegenheid. Hopelijk is de klant net zo’n muziekliefhebber, want de gootsteen zal toch vooral ‘up’ blijven staan.

[pt_view id="3c3fcdexkc"]

De afgelopen twee weken had Karel van zijn vrouw een verplicht kerstreces opgelegd gekregen. Ze vond het de hoogste tijd dat hij gewoon weer eens een beetje zou bijtanken thuis. Na de zomer was het één en al rennen geweest, dus mevrouw Karel had zijn agenda volledig leeggemaakt en Karel een goed boek cadeau gedaan met Kerst.

De vakantie had Karel luierend en lezend op de bank doorgebracht. Hij was dan ook volledig ontspannen toen hij deze week weer aan het werk ging; mogelijk zelfs een beetje te ontspannen. Was zijn werktempo voor de kerst nog van het niveau Speedy Gonzalez, na zijn vakantie was dit afgezakt naar een lamlendig Spaans niveau. Zo vertelde hij maandagmiddag 15.30 uur mevrouw Karel doodleuk dat hij de klus waar hij die dag aan begonnen was de volgende dag wel even zou afmaken; een klus waarvan hij er normaal gesproken twee op één dag doet!

De dag erop was zijn werkethos nog geen steek veranderd. Karel vond het allemaal wel prima. Mevrouw Karel daarentegen had hem om 11 uur toch maar eens geïrriteerd gevraagd waarom hij nog niet bij zijn volgende klant was. Stoïcijns had Karel geantwoord dat hij simpelweg nog niet klaar was met zijn eerste klus.

De wind die hij vervolgens van voren kreeg maakte Karel eindelijk duidelijk dat hij zo niet langer door kon gaan. Hij moest weliswaar nog de condensafvoer aansluiten, maar met de hete adem van zijn vrouw in zijn nek, besloot hij dan maar met een emmer en wat koperdraad zijn lopende klus binnen no-time af te maken. Tot grote opluchting van zijn vrouw had Karel zijn snelheid en kwaliteit weer als vanouds te pakken.

[pt_view id="b486114bpc"]

Dat Karel een groot liefhebber is van kunst is veelal terug te vinden in zijn fantastische creaties. Als het aan hem ligt wordt alles gemonteerd op een uitzinnig kunstige wijze.

Een kunstig gevormde regenpijp? Karel draait er zijn hand niet voor om. Het onmogelijke mogelijk maken? Karels genialiteit kent geen grenzen. Een einde maken aan de saaie rechttoe-rechtaan-radiator? Niemand zet ze zo mooi schuin neer als Karel. Design in de keuken? Een dure ontwerper is niet nodig. Een duidelijk eigen stempel op zijn noeste arbeid, Karel is dé man. Kortom, Karel is dé specialist als het gaat om kunstig ‘out of the box’ denken. Uiteraard met vaak niet goed functionerende systemen.

Maar soms hoeft zelfs Karel geen enkele inspanning te plegen om iets fantastisch te creëren. Afgelopen week zag hij in de koopjeshoek van de plaatselijke groothandel een badkamerradiator die hij niet kon laten staan. Hij vond de radiator zelf al bijzonder fraai maar het toeval wilde dat een excentrieke klant van hem al eens gevraagd had naar een dergelijke radiator, liefst in de kleur blauw. Voor Karel was het dit keer niet meer dan een kwestie van ophangen, uiteraard wel inclusief een foutieve montage van de thermostaatknop, zodat de radiator belabberd zal verwarmen. Precies zoals het hoort in Karelland . Wat kan design toch spuugmooi zijn!

[pt_view id="73422daisb"]

We benoemen het wel vaker, Karel heeft (denkt hij) overal verstand van. Van specialist op het gebied van airco tot biogasinstallatie en van rookgas tot sanitair; hij heeft het allemaal weleens gedaan. Deze week kon hij zomaar weer een nieuw vinkje zetten achter zijn installatiecarrière: keukenboerinstallatiespecialist.
Bezig voor een woningbouwcooperatie in zijn dorp om een geisercontrole uit te voeren, had deze instantie hem terloops gevraagd of hij toevallig ook ervaring heeft met de montage van afzuigkappen. Karel had natuurlijk direct geantwoord dat dit één van zijn vele specialiteiten is, want in alles wat centjes oplevert is Karel tenslotte specialist bij uitstek.

Mevrouw Karel daarentegen, schoot gelijk in de stress toen hij haar vertelde dat hij ook nog even een afzuigkappie zou ophangen. Zij gaf haar man feilloos te kennen dat hij die dag ramvol zat en die geiserkeuring er eigenlijk al niet meer tussen had gekund.
Karel kende het stressniveau van zijn vrouw maar al te goed en stelde haar direct gerust. Hij zou die klus gewoon binnen het geplande tijdskader afronden. En uiteraard lukte hem dat ook prima. Zo’n kappie ophangen stelt immers niks voor. Dat de afwerking wat te wensen overliet, was niet zijn probleem. Hij is tenslotte geen keukenboer

Met dank aan het archief van Camiel Hack van Loodgieter.nl voor de toezending.

[pt_view id="38cb1a0cq7"]

Eigenlijk moet Karel helemaal niets hebben van al die Amerikaanse-feestdagen-onzin. De afgelopen jaren ziet hij, met oer-Hollandse ergernis, steeds vaker festiviteiten uit zijn jeugdjaren naar de achtergrond verdwijnen. Ze maken plaats voor Halloween, Black-Friday en nog meer van dat soort fratsen.

Karel denkt vaak met weemoed terug aan de tijd dat er in Nederland gewoon drie feestjes waren: Pasen, waarop hij met zijn dochter uren in de tuin bezig was om de eieren te zoeken die zijn vrouw verstopt had; Sinterklaas, waarop hij standaard in de avond zogenaamd naar het toilet ging om vervolgens een paar keer goed hard op de voordeur te bonken en een zak met cadeautjes neer te zetten, dit alles tot grote verbazing van zijn dochter; en Kerst waarop het hele gezin de dennenboom versierde onder het zingen van de meest afgezaagde kerstliederen.

Kortom, de nostalgie spat er bij Karel ieder jaar vanaf, maar ook hij ontkomt inmiddels niet meer aan de ‘nieuwe’ feestdagen. Vooral Halloween drukt een steeds nadrukkelijker stempel op de samenleving en met name zijn dochter doet daar enthousiast aan mee.

Toen diezelfde dochter laatst trots haar Halloween-kostuum kwam laten zien, moest Karel schoorvoetend toegeven dat het toch wel iets heeft. En als Karel ergens aan toegeeft, dan gaan bij hem, zoals bekend, alle remmen ook gelijk los. Zo meldde hij zich vlak voor Halloween bij de plaatselijke kroeg voor het plaatsen van een wastafelcombinatie. Karel besloot de kranen ervan volledig in de geest van Halloween zo angstaanjagend mogelijk te monteren. En, het moet gezegd, menig vakcollega zal vervuld van afgrijzen en angst naar zijn fantasierijke creatie kijken.

[pt_view id="7df9ad7y2c"]

Karel loopt al jarenlang mee in de (zijn) ‘installatiewereld’ en is dan ook op de meest uiteenlopende plekken geweest: van supermarkt, tot restaurant, van tandartspraktijk tot doorzonwoning.

Afgelopen week kon hij weer eens een nieuwe locatie toevoegen aan zijn lijstje. Een jong stel had, mede door de huidige krapte op de woningmarkt, een stukje van de tuin van hun ouders ingericht voor een tinyhouse, waarin ze zouden gaan wonen. Vanzelfsprekend moest het huisje van alle gemakken worden voorzien maar dan wel op een zeer kleine oppervlakte; een concessie die de nieuwe bewoners er maar al te graag voor over hadden. Zo konden ze toch lekker op hun zelf wonen, zonder de hoofdprijs kwijt te zijn aan huur of hypotheek.

Karel was de man die ze wilden hebben om de badkamer te installeren. Vanzelfsprekend liet onze superklusser dit bijzondere klusje niet aan zijn neus voorbijgaan. De badkamerruimte waar hij een ruimtelijk geheel van moest maken had een oppervlakte van maar liefst 2 m2, met als klap op de vuurpijl een aflopend gedeelte onder het schuine dakje. Kortom, de ruimte was – zoals je kunt verwachten in een tinyhouse – nogal beperkt.

Karel liet zich hierdoor echter niet uit het veld slaan en had binnen no-time een ruimtelijk ogende badkamer geïnstalleerd. Dat de doucheruimte een stahoogte had gekregen van slechts 1 meter hoog, moesten de tiny house bewoners maar voor lief nemen, uiteindelijk moet je, als je in een tinyhouse wilt wonen, concessies doen.

[pt_view id="a6104f2bfx"]

Nu de energieprijzen de pan uitstijgen krijgt Karel meer dan vaak de vraag of hij nog tips heeft hoe de gasrekening van zijn klanten terug te dringen. Karel lepelt dan geolied een aantal tips op die feitelijk elke idioot kan bedenken: “doe wat dikkere kleding aan, zorg ervoor dat er weinig tocht in het huis is,  sluit deuren, douche niet te lang”. U kent de lijstjes ook wel.

Het echtpaar waar hij van de week over de vloer kwam had Karel verzocht om toch eens langs te komen om te kijken of er nog verdere maatregelen genomen konden worden, ze vreesde de winterperiode nu al en de vooruitzichten van hun energierekening waren als een doomscenario voorgespiegeld door de energiemaatschappij. Karel niet te beroerd om mensen uit de brand te helpen, was er de volgende dag even langs gereden. Het huisje van het echtpaar een oude jaren 20 woning, was slecht geïsoleerd, had op sommige plaatsen nog enkel glas en een geen mogelijkheden om maar iets duurzaams aan te sluiten. Dat de energierekening deze winter omhoog zou schieten voor het echtpaar begreep zelfs Karel wel. Gelukkig had Karel het probleem voor het echtpaar binnen no-time op weten te lossen, met een heel simpel elektrisch kacheltje. Het kacheltje had hij keurig gepositioneerd onder de thermostaat, zodat de warme lucht netjes opsteeg richting de temperatuurssensor van de thermostaat, zo was het altijd 21.5 graden in huis. Als de bewoners dan het idee hadden het koud te hebben, moesten zich wel vergissen. Op de thermostaat stond tenslotte dat het binnen een prima temperatuur was in huis.

[pt_view id="eddd5e078k"]

Een volleerd vakman weet dat de combinatie pvc, warmte en koude rare gevolgen kan hebben. Gooi wat kokend water in de gootsteen en de sifon eronder zet enigszins uit. Mix dat met een lekker koud keukenkastje en het geheel krimpt en zet uit op verschillende plekken. Gevolg: lekkage. Diezelfde volleerd vakman heeft natuurlijk alle mogelijke plekken waar dit kan gebeuren netjes vastgelijmd en, uiteraard, gebruik gemaakt van één systeem – pvc of lijm of knel –,  waardoor die mogelijke lekkage tot een absoluut minimum beperkt blijft.
Maar Karel is niet zo’n doorgewinterd vakman. Karel is sowieso niet te betrappen op enige basiskennis van de natuurkunde. Afgelopen week was hij teruggeroepen naar een klant omdat de sifon daar losschoot op het moment dat de aardappelen in de gootsteen werden afgegoten. Natuurlijk had Karel gewoon wat uniformere materialen kunnen gebruiken of met wat pvc lijm aan de slag kunnen gaan. Maar Karel is nu eenmaal niet een man die denkt in de meest gangbare oplossingen. In plaats van naar de technische groothandel te rijden om de benodigde spullen te halen, toog hij naar het dichtstbijzijnde tuincentrum en was hij rap terug met een simpele draadspanner.
Een duurzame fix zal dit helaas niet blijken te zijn. Ook tie-wraps gaan het aardappelkookvocht niet doorstaan zonder uiteindelijk op te rekken. Het maakt het werk van Karel best spannend, dat dan weer wel.

[pt_view id="ff192b2sib"]